Usunięcie szwów

Usunięcie szwów to prosty zabieg, który polega na usunięciu nici chirurgicznych założonych po wcześniejszej operacji lub zabiegu. Służy to zamknięciu rany i zapewnieniu jej prawidłowego gojenia.

Co wpływa na tempo gojenia się rany? Kiedy usuwa się szwy?

Tempo gojenia się rany zależy od wielu czynników. Każda rana goi się inaczej — niektóre potrzebują więcej czasu, inne mniej. Dlatego ważne jest regularne sprawdzanie stanu rany i konsultacja z lekarzem, jeśli pojawią się wątpliwości.

Czas usunięcia szwów zależy od tego, jak szybko goi się rana. Wpływają na to zarówno indywidualne cechy pacjenta, takie jak geny czy obecność chorób, jak i cechy samej rany: jej wielkość, miejsce, w którym się znajduje, ukrwienie oraz napięcie brzegów. Szwy zazwyczaj usuwa się między 5 a 14 dniem od zabiegu.

Dlaczego warto odczekać 5–14 dni na zdjęcie szwów?

Badania pokazują, że w ciągu 5-14 dni tkanka zyskuje około 8% swojej przewidywanej elastyczności. Dzięki temu możliwe jest bezpieczne usunięcie szwów, z mniejszym ryzykiem powikłań. Ważne jest, aby nie usuwać szwów za wcześnie, ponieważ może to prowadzić do przerostu blizny, infekcji, a nawet rozejścia się rany.

Zasada mówi, że szwy powinny pozostać na najbardziej napiętych miejscach rany przez dłuższy czas. Oto przybliżony czas, po którym usuwa się szwy w różnych miejscach na ciele:

• kończyna dolna – 10–21 dni
• tułów i kończyna górna – 10–14 dni
• twarz – 5–7 dni
• okolice szyi – około 7 dni
• głowa – około 10 dni

Podczas zabiegów operacyjnych stosowane są różne rodzaje nici chirurgicznych, a ich wybór zależy od kilku czynników, takich jak rodzaj rany, jej lokalizacja, rodzaj tkanek oraz preferencje chirurga. Oto najczęściej wykorzystywane nici:

Nici absorbowalne – te nici rozpuszczają się lub rozkładają w organizmie w określonym czasie. Są stosowane w ranach, które nie wymagają długotrwałego podparcia. Przykłady to:

• Nici kwasowo-reaktywne (np. z poliglikolidu, polilaktydu) – używane w ranach, które szybko się goją.
• Nici kolagenowe – wykonane z naturalnego kolagenu, rozkładają się w kilka tygodni i są stosowane w delikatniejszych ranach.

Nici nieabsorbowalne – te nici nie rozpuszczają się w organizmie i muszą być usunięte po pewnym czasie. Stosuje się je w ranach, które wymagają długotrwałego podparcia. Przykłady to:

• Nici nylonowe – mocne i wytrzymałe, stosowane w szwach, które muszą utrzymywać dużą siłę naprężenia.
• Nici polipropylenowe – elastyczne i wytrzymałe, używane w szwach w układzie krążenia oraz tkance łącznej.
• Nici jedwabne – wykorzystywane do szwów skóry, choć rzadziej, ze względu na ryzyko reakcji alergicznych.

Podczas usuwania szwu pojedynczego chwytamy pęsetą chirurgiczną lub imadłem nitkę tuż nad węzłem. Następnie przy pomocy nożyczek lub skalpela usuwamy fragment nici poniżej węzła. Całość delikatnie wyciągamy jednolitym ruchem, dbając, aby fragment nici nad powierzchnią skóry nie został wciągnięty przez ranę. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko wtórnego zakażenia rany.

Podczas usuwania różnych rodzajów szwów ciągłych stosujemy podobną metodę. Najbardziej niekomfortowym dla pacjenta szwem do usunięcia jest szew śródskórny. Procedura polega na przecięciu nici od strony lewej i delikatnym nawijaniu jej na jałowe narzędzie od strony prawej. Należy unikać przeciągania całej nici jednocześnie, ponieważ może to powodować ból lub dyskomfort u pacjenta.

Czy usunięcie szwów boli?

Zabieg usunięcia szwów jest zwykle bezbolesny lub jedynie lekko niekomfortowy. Pacjent może odczuwać lekkie ciągnięcie lub szczypanie, ale trwa to bardzo krótko.

Po usunięciu szwów lekarz może zalecić unikanie rozciągania rany oraz stosowanie maści lub opatrunków wspomagających gojenie.