Struktura małżowiny usznej, podobnie jak linie papilarne dłoni, jest wyjątkowa dla każdego z nas. W dzisiejszych czasach małżowina uszna staje się powierzchnią do wyrażania indywidualnego stylu poprzez zakładanie kolczyków czy tuneli. Niestety, noszenie dużych i ciężkich ozdób może prowadzić do uszkodzeń, włączając w to naderwanie lub całkowite przerwanie struktury ucha. Również po wyjęciu tuneli, pozostają ślady w postaci nieestetycznych, rozciągniętych tkanek, które można usunąć podczas zabiegu rekonstrukcji płatka ucha.

• częściowe lub całkowite rozerwanie płatka małżowiny usznej związane z urazem, noszeniem dużych/ciężkich kolczyków
• defekt płatka małżowiny usznej po usunięciu dużych tuneli

Na czym polega rekonstrukcja płatka ucha?

Zabieg polega na odpowiednim opracowaniu oraz usunięciu nadmiaru skóry, a następnie zszyciu rany, w możliwie jak najmniej widoczny sposób. 

Zabieg przeprowadza się przy zastosowaniu znieczulenia miejscowego i trwa on ok. 1 godziny. Używane są pojedyncze, cienkie szwy, które usuwa się na pierwszej kontrolnej wizycie, po około 7 dniach o d zabiegu. 

Ponowne przekłucie ucha jest możliwe po przynajmniej 3 miesiącach, kiedy ucho w pełni się zagoi. 

• do kwalifikacji do zabiegu niezbędna jest wcześniejsza konsultacja z lekarzem
• wykonaj badania zlecone przez chirurga podczas konsultacji: morfologia, aPTT, HbS, anty-HCV

Z reguły zabieg przeprowadza się w znieczuleniu miejscowym. Polega on na usunięciu fragmentu tkanki lub skorygowaniu deformacji płatka małżowiny usznej. W przypadku obszernych ubytków tkanki może być konieczna kompleksowa rekonstrukcja płatka małżowiny usznej, obejmująca odbudowę jego przedniej i tylnej powierzchni za pomocą skóry spod małżowiny (metoda Gavella). Szwy usuwane są podczas kontroli, zazwyczaj około 7 dni po zabiegu.

Początkowy efekt jest widoczny od razu po zabiegu, ale na pełne rezultaty trzeba poczekać od 4-6 miesięcy. Blizna najczęściej jest niewielka, z biegiem czasu staje się coraz mniej widoczna. Na początku jest czerwona, ale ostatecznie blednie i nie  widać w ogóle interwencji chirurga.

Po zabiegu mogą wystąpić dolegliwości bólowe, trwające zazwyczaj przez 2-3 dni. Można je skutecznie złagodzić, stosując zalecane przez lekarza leki przeciwbólowe. Opatrunek jest noszony zwykle zwykle tydzień. W pierwszych dniach po operacji możliwy jest obrzęk i zaczerwienienie małżowin, jednak te objawy zazwyczaj całkowicie ustępują w ciągu 2-3 tygodni po zabiegu.

Możliwe powikłania po zabiegu

• krwawienie
• krwiak
• znaczna opuchlizna
• zaczerwienienie i ból, sugerujące rozwijające się zakażenie 

• skłonność do przerostowego bliznowacenia lub powstawania bliznowców (keloidów)
• ciąża
• ciężką chorobę sercowo-naczyniową z arytmią i nadciśnieniem
• leczenie przeciwkrzepliwe